Mahake man

                  تو کی بزرگ شدی جاااان مادر?! من کجا بودم وقتی روزهای تو از پس هم سبقت می گرفتن و روز های من در جنگ و جدال با روزمرگی هام خواب ارام داشتند! من کجا بودم? به کدامین پستو خزیدم?! به کدام کنج بی مهری که مهر تو را ندیدم مهری که به من داشتی این چه سرعتی ست از رشد تو این چه پاییزیست که اولین ماهش ۶ سال است کم لطفی مرا ایینه شده و به رخم می کشد!!! امان از این مهربانی هایت و امان از این روزگاری که دیده ی مرا تار کرده بر من ببخش انچه از تو را نفهمیدم من مادرانگی را وام دار توام! از تو دارم هر انچه نداشتم این روزها...

هاااااااااااااااااااااااااااای دوست دوست این روزها بر جاده ی دلم اسکیت میزنی دلمان می خواهدت مجازی تو را باور نداریم خودت را میخواهیم

و باهار می اید چمدانش سنگین سبز و نااااااااااز شاد و شادان با دستان گرم و نرم با چشمان آبی ما را به آغوش میخواند گویی درد مان را آشناس دامنش را پهن می کند به گستره ی چشمان و میچینم عطر بهار را از دامنش       باهار است دیگر با ماست     هرروزتان نوروز ...

گاه...   کاهی ست دیگر! گاهی ست... و نه بیشتر!   این گاه را به آن کاه نسپاریم         پ ن: از خودم به خودم   پ ن2: شادیم دنیاشاد باشد  

گاهی دنیا اونقدر غنیمت میشه که از ثانیه هاش اویزون میشی شده با دندون و گاهی اونقدر زیادیت میشه که میچپی کنج پتو و میخای ازش پیاده شی

گاهی می خواهد ،در خانه ی دلمان را بکوبیم و به مشتی لبخند دعوتش کنیم

  پاره پاره به تنوع روح نفس را در پی هر قفس رازی نشست پیراهن های سوخته از  نفس ها برزخی شدند بر گهواره ی قفس ها ... فصل حقیقت به دامان شریعت تازه شد با تولد... سازه پر اوازه شد ... حدیثی خاموش از چرخه ی این غوغا شکست بنده از ترس ... به غوغا دل بست! ... دنیا ... این صیاد تازه نفس در کمین غوغای بنده نشست بنده چون صیدی به صدباره... به این چرخه شکست...           فریبا مطاعی   دنگ دنگ دنگ   ساعت گیج زمان این چه سرعتی ست از تو آرام بگیر جان من!...

دلتنگ روزای گذشتم حفره ی بند بند انگشتات گودال ارنجت دستای کوچیکت    هیجان این روزهات دارم غرق میشم تو عروس بازیات گوش میشم سرتا پای حرفات     و امیدوار برای روزهای نیامده و دور دستهایی که کمی زبرتر میشن قدی که کشیده میشه و دلی که جور دیگر میتپه     هرلحظت ر دوست دارم ممنونم که هستی     آبان منو هواییت میکنه، آبان هر سال بیشتر عاشقت میشم

کیو  تو قاب گرفتم از مژم اویزون کنم که همیشه جلو چشم باشه؟!!!! کی؟ واقعا؟! شما چطور؟       پ ن=دوست یا بابای عادل فردوسی تو خندوانه ما ر بفکر انداخت