یه فصل جدید

مدتها فکرم درگیر این بود که با این دوباره کودکی ها آیا ظلمی در حق دختری که هیچ دفاعی در مقابل محبت های به جا یا بی جای من نداره، میشه یا نه؟!

این درسته که من تعیین کنم ماهرخ م چطور سرگرم شه حتی اگه دخالتی تو بازی هاش نداشته باشم!

به این نمیگن ماهرخی از نوع مامان ?

پس کی دخترم واسه خودش باشه؟نه اینکه من همیشه درگیر ماهرخ باشم نه؛

ماهرخ نوع خودشم داریم اونهم زیاد اما زیر نظر چشمان من،گاهی بکن نکن های من،گاهی نقد های من و شاید کمی تایید های من

اما باز هم من هستم چراغ حضورم روشنه

این بودن های من فکر میکنم درست نباشه،خوب همیشه که قرار نیست من باشم،گاهی نیاز به داشتن حریم خصوصی برا شیطنت های کودکانه،یواشکی های شیرین خاص همین دوران،داشتن تجربه ی رویارویی با مشکلات شخصی و خرابکاری های وقتای تنهایی ،بدون من لازمه

تصمیم گرفتم موضوعی به نام "ماهرخ از جنس خودش" ر تو آرشیو موضوعی داشته باشم که خود خود ماهرخ ر اونجا ثبت کنم

و صبووووووووووووووووووووری باید این از نوع خود بودن ها را،گاهی

خواهید دید.

این از جنس خود بودن  ر به این دلیل مینویسم که متوجه باشم و جسارتا باشیم یگانه بودن خدا و یگانه آفریده های خدای بی مانند ر

خدایی که هیچ بنده ای ر شبیه دیگری خلق کرده،هیچ مخلوقش مانندی نداره حتی برگ گلها هم متفاوتند و حتی ساختار مولکولی آبها

پس به اجبار نمیشه از نوعی که هست نوعی جدید یا دلخواه بسازیم،از روی دیگری کپی بخواهیم،رقابتی برای مانند داشتن در خود و فرزند ایجاد کنیم،خودش را بخاطر خود بودن و به شرط بمیل خود زندگی کردن قبول  کنیم، هر چه هست ر همونطور باور کنیم و شاکر باشیم یگانه خالق یگانه ها

پس مینویسم گاهی بودن های زیبا رویم را از نوع خاص خودش که تجربه ای باشد برای من و دنیای سه سال و سه ماهه ی من